Branża informatyczna jest jedną z najszybciej rozwijających się dziedzin na świecie, a trendy w niej panujące zmieniają się w jeszcze szybszym tempie. Z każdym rokiem pojawiają się nowe technologie, języki programowania, frameworki, narzędzia i podejścia, które rewolucjonizują sposób, w jaki tworzymy i korzystamy z oprogramowania.
W tym artykule przyjrzymy się najważniejszym trendom, które kształtują dzisiejszą branżę IT i będą mieć wpływ na jej przyszłość. Dowiesz się, jakie innowacje warto poznać, aby być na bieżąco w świecie informatyki, oraz jakie korzyści może przynieść ich zastosowanie.
Trendy w branży IT na rok 2023
Branża IT jest bardzo dynamiczna i ciągle się rozwija. Nawet kilka miesięcy przestoju mogą sprawić, że konkurencja Cię wyprzedzi i zostaniesz na lodzie. Możesz jednak temu przeciwdziałać ciągłą nauką i CV informatyka, które zaskoczy potencjalnego pracodawcę. Oto kilka największych trendów w tej branży:
Sztuczna inteligencja (AI) i uczenie maszynowe (ML)
Sztuczna inteligencja (ang. Artificial Intelligence, AI) to dziedzina informatyki, która zajmuje się projektowaniem, budowaniem i programowaniem maszyn oraz systemów, które potrafią naśladować ludzkie zachowania i umiejętności. W skrócie, AI umożliwia maszynom podejmowanie decyzji na podstawie analizy danych, przetwarzanie języka naturalnego, rozpoznawanie obrazów, czy też rozwiązywanie skomplikowanych problemów.
Uczenie maszynowe (ang. Machine Learning, ML) jest jednym z podejść do tworzenia systemów sztucznej inteligencji. Polega ono na tworzeniu algorytmów, które uczą się na podstawie danych i doświadczeń, a następnie wykorzystują te informacje do podejmowania decyzji i prognozowania wyników. Uczenie maszynowe jest stosowane w wielu dziedzinach, takich jak przetwarzanie języka naturalnego, rozpoznawanie obrazów, rekomendacja produktów, analiza finansowa, czy też diagnozowanie chorób.
W praktyce sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe są wykorzystywane do automatyzacji procesów, redukcji kosztów, zwiększenia wydajności, poprawy jakości produktów i usług, a także do wprowadzania nowych innowacyjnych rozwiązań, które zmieniają sposób, w jaki funkcjonujemy i pracujemy.
Internet rzeczy (IoT)
Internet rzeczy (IoT) to koncepcja związana z połączeniem urządzeń, które nie są tradycyjnie uważane za inteligentne, z internetem, aby umożliwić komunikację, zdalne zarządzanie i automatyzację działań. IoT odnosi się do sieci połączonych ze sobą urządzeń, które działają na różnych poziomach złożoności, od prostych czujników, aż po zaawansowane roboty i systemy automatyzacji.
Urządzenia IoT są wyposażone w sensory, mikrokontrolery, oprogramowanie, a także w sieciowe łącza, dzięki którym mogą bezprzewodowo łączyć się z innymi urządzeniami i z siecią internet. Informacje, które generują urządzenia IoT, są zbierane, przetwarzane, analizowane i wykorzystywane do podejmowania decyzji, np. w celu usprawnienia procesów produkcyjnych, zwiększenia efektywności energetycznej lub poprawy jakości życia w miastach.
Przykłady zastosowań Internetu rzeczy to m.in. inteligentne miasta, inteligentne domy, systemy monitoringu i bezpieczeństwa, samochody autonomiczne, systemy przemysłowe i wiele innych. IoT ma ogromny potencjał w poprawie jakości życia ludzi, a także w zwiększeniu efektywności i konkurencyjności przedsiębiorstw.
Cloud computing
Cloud computing, znany również jako chmura obliczeniowa, to model dostarczania usług informatycznych przez internet. Polega on na umieszczaniu i udostępnianiu aplikacji, danych i zasobów informatycznych w sieci, zamiast na lokalnych komputerach i serwerach. W praktyce oznacza to, że użytkownicy mogą korzystać z różnych zasobów informatycznych, takich jak serwery, bazy danych, aplikacje i narzędzia, bez konieczności ich posiadania, instalowania czy konfigurowania.
Cloud computing pozwala na elastyczne i skalowalne korzystanie z usług, ponieważ można łatwo dostosować rozmiar i pojemność zasobów do zmieniających się potrzeb użytkowników. Oferuje także wysoką dostępność, niezawodność i bezpieczeństwo, ponieważ dane i aplikacje są przechowywane na zdalnych serwerach, z których można korzystać przez internet.
Cloud computing jest stosowany w wielu dziedzinach, w tym w biznesie, edukacji, służbie zdrowia, nauce, mediach, a nawet w życiu codziennym. Dostępność usług w chmurze pozwala na pracę z dowolnego miejsca, na dowolnym urządzeniu, co ułatwia zdalną pracę oraz współpracę między ludźmi z różnych miejsc na świecie. Co więcej, korzystanie z usług w chmurze zazwyczaj jest tańsze i bardziej efektywne niż tradycyjne rozwiązania informatyczne, ponieważ umożliwia udostępnienie zasobów wielu użytkownikom jednocześnie i zwiększenie wydajności dzięki wykorzystaniu technologii wirtualizacji.
Cyberbezpieczeństwo
Cyberbezpieczeństwo to dziedzina związana z ochroną systemów informatycznych, urządzeń oraz danych przed atakami, zagrożeniami i nieautoryzowanym dostępem.
W dzisiejszych czasach, w których coraz więcej informacji przechowywanych jest w formie elektronicznej, a wiele usług jest realizowanych w środowisku sieciowym, cyberbezpieczeństwo jest kwestią kluczową dla zapewnienia poufności, integralności i dostępności danych.
Główne cele cyberbezpieczeństwa to zapewnienie poufności danych, czyli ich ochrona przed nieautoryzowanym dostępem, integryty danych, czyli ochrona przed zmianami dokonywanymi bez upoważnienia, a także dostępność danych, czyli zapewnienie, że dane są dostępne dla upoważnionych użytkowników.
Do podstawowych zagrożeń, które stoją przed cyberbezpieczeństwem zalicza się m.in. ataki hakerskie, złośliwe oprogramowanie (malware), ataki phishingowe, naruszenia poufności danych, wycieki informacji, a także cyberterroryzm.
Aby zapewnić skuteczne cyberbezpieczeństwo, konieczne jest stosowanie różnorodnych rozwiązań technologicznych, jak również podejmowanie działań organizacyjnych i szkoleniowych. Wymagane jest stosowanie odpowiednich procedur bezpieczeństwa, wdrażanie systemów kontroli dostępu, monitorowanie ruchu sieciowego, a także tworzenie kopii zapasowych danych i systemów. Cyberbezpieczeństwo jest kluczowym elementem dla zapewnienia nie tylko bezpieczeństwa danych, ale również dla prawidłowego funkcjonowania przedsiębiorstw i instytucji.
Blockchain
Blockchain to zdecentralizowana technologia umożliwiająca przechowywanie, przesyłanie i weryfikowanie danych w sposób bezpieczny, transparentny i niezmienny. Technologia ta opiera się na koncepcji rozproszonego rejestru, w którym każda transakcja jest rejestrowana i przechowywana w postaci bloku, a następnie łańcuchowo łączona z poprzednimi transakcjami.
W blockchainie dane są przechowywane w sposób rozproszony na wielu komputerach, co czyni ją odporną na ataki z zewnątrz i wyjątkowo bezpieczną. Transakcje w blockchainie są weryfikowane przez sieć użytkowników, a nie przez centralną instytucję, co pozwala na uniknięcie oszustw i fałszowania danych.
Blockchain znajduje zastosowanie w wielu dziedzinach, w tym w finansach, handlu, logistyce, ochronie danych, a nawet w polityce. W finansach blockchain umożliwia bezpieczne przesyłanie i przechowywanie walut cyfrowych, takich jak bitcoin, a w handlu umożliwia śledzenie dostaw i inwentarza w czasie rzeczywistym. Blockchain jest także stosowany w celu zabezpieczenia danych w sieci, zapobiegania kradzieży tożsamości i ochrony prywatności użytkowników.
Wraz z rozwojem technologii, blockchain staje się coraz bardziej popularny i powszechny. Większość dużych firm i organizacji zaczyna wykorzystywać blockchain w celu zwiększenia bezpieczeństwa i przejrzystości swoich operacji.
Programowanie niskiego kodu (Low-Code Development)
Programowanie niskiego kodu (Low-Code Development) to koncepcja związana z tworzeniem aplikacji przy użyciu narzędzi, które pozwalają na znaczne zmniejszenie ilości kodu, którą muszą napisać programiści. Dzięki takiemu podejściu, proces tworzenia aplikacji może być przyspieszony, a także ułatwiony dla osób, które nie posiadają wyspecjalizowanej wiedzy programistycznej.
Low-Code Development opiera się na szeregu narzędzi, które pozwalają na projektowanie aplikacji za pomocą graficznych interfejsów użytkownika. Tworzenie aplikacji odbywa się w sposób modułowy, gdzie poszczególne elementy aplikacji są tworzone z wykorzystaniem gotowych komponentów, takich jak formularze, przyciski, okna dialogowe czy też interfejsy API. W przypadku bardziej złożonych aplikacji, programiści mogą również napisać własny kod, aby dostosować aplikację do konkretnych wymagań.
Główną zaletą programowania niskiego kodu jest przyspieszenie procesu tworzenia aplikacji i zmniejszenie kosztów związanych z zatrudnieniem programistów. Ponadto, dzięki graficznym interfejsom użytkownika, proces projektowania aplikacji może być bardziej intuicyjny i łatwiejszy do zrozumienia dla osób, które nie posiadają zaawansowanej wiedzy programistycznej.
Wadą programowania niskiego kodu jest związana z ograniczeniami w zakresie dostępnych funkcjonalności i możliwości dostosowania aplikacji do szczególnych potrzeb. Często takie narzędzia wymagają również dodatkowego szkolenia dla użytkowników, aby mogli skorzystać z dostępnych funkcjonalności w sposób optymalny.
W ostatnich latach programowanie niskiego kodu zyskuje na popularności, ze względu na zwiększone zapotrzebowanie na szybsze i bardziej efektywne tworzenie aplikacji w różnych branżach.
DevOps
DevOps to podejście do zarządzania cyklem życia oprogramowania, które łączy w sobie praktyki programistyczne (Dev – Development) z praktykami związanymi z eksploatacją systemów informatycznych (Ops – Operations).
DevOps opiera się na idei, że programiści i administratorzy systemów powinni współpracować w celu szybszego i bardziej efektywnego dostarczania wartościowego oprogramowania. Dlatego też DevOps skupia się na automatyzacji procesów, usprawnieniu komunikacji oraz współpracy między zespołami.
W ramach DevOps stosuje się wiele różnych narzędzi i technologii, w tym systemy zarządzania kodem źródłowym, platformy kontenerowe, narzędzia do ciągłej integracji i wdrażania (CI/CD), narzędzia do monitorowania aplikacji oraz wiele innych.
Dzięki podejściu DevOps, organizacje mogą osiągnąć większą wydajność i elastyczność w dostarczaniu oprogramowania, a także zmniejszyć koszty i ryzyko związane z wprowadzaniem zmian do systemów informatycznych.
Virtual and augmented reality (VR i AR)
Virtual and Augmented Reality (VR i AR) to technologie, które pozwalają użytkownikom na wchodzenie w interakcję z wirtualnymi światami lub na nakładanie na rzeczywisty świat dodatkowych informacji w celu rozszerzenia percepcji rzeczywistości.
Virtual Reality (VR) umożliwia użytkownikom wejście w interakcję z wirtualnymi środowiskami, dzięki użyciu specjalnego sprzętu VR, takiego jak np. gogle VR. Użytkownicy korzystają z urządzenia, aby przenieść się do wirtualnego świata, w którym mogą wykonywać różne czynności lub eksplorować otoczenie.
Augmented Reality (AR) natomiast polega na nakładaniu informacji na rzeczywisty świat za pomocą specjalnego sprzętu, takiego jak np. smartfony, okulary AR lub specjalne projekcje. Użytkownicy korzystają z urządzenia, aby widzieć rzeczywisty świat, ale z dodatkowymi elementami, takimi jak informacje tekstowe, obrazy lub dźwięki.
Obie technologie mają wiele zastosowań w różnych dziedzinach. VR jest stosowany w branży gier, szkoleniach, medycynie, przemyśle filmowym i architekturze. AR jest wykorzystywany w marketingu, szkoleniach, turystyce, edukacji i inżynierii.
Wirtualna i Rozszerzona Rzeczywistość to technologie, które mają ogromny potencjał i są wciąż rozwijane, co otwiera przed nimi wiele możliwości w przyszłości.
